فایلیا | دانلود فایل | دانلود تحقیق و مقاله

سلاح‌هاي شيميايي

از اين سلاحها براي كشتن افراد و وارد كردن صدمات بسيار جدي و يا ايجاد انواع معلوليت ها در مردم استفاده مي شود. اين سلاحها بر اساس اثرات مختلفي كه بر بدن افراد مي گذارد ، به ۳دسته تقسيم بندي مي شوند. دسته اول سلاحهاي هستند كه روي سيستم عصبي بدن تاثير مي گذارند. در اين دسته GA ، GB ، GD ، GF و

وجود دارند. از سلاحهاي شيميايي كه روي اعصاب اثر مي گذارند، قبل و در طول جنگ دوم جهاني استفاده هاي بي شماري شده است.

دسته ي اول:

اين مواد از نظر شيميايي وابسته به حشره كش هايآلي فسفره هستند. اين دسته از سلاحهاي شيميايي مانع از عمل آنزيم استيل كولين استر از مي شوند. وقتي مواد شيميايي اين دسته وارد بدن شوند، غلظت استيل كولين را در بدن به بيش از حد لازم مي رسانند. ريه ها و چشمها بسرعت اين مواد را جذب كرده در كمتر از يك دقيقه بر ماندگاري بسيار زيادي در سرما و دماهاي معتدل دارند.اگر دو دقيقه از تماس يك قطره خردل با پوست بگذرد، صدمات جبران ناپذيري به اين عضو وارد مي شود. CX نيز كه جزو اين گروه است ، پودري كريستالي شكل است كه در دماهاي ۳۹ تا ۴۰ درجه سانتي گراد ذوب شده و در دماي ۱۲۹ درجه سانتي گراد به جوش مي آيد. اين ماده را با افزودن موادي خاص در دماي اتاق به حالت مايع درمي آورند. CX داراي بوي بسيار نامطبوعي است. در غلظتهاي كم آن سوزش شديد چشم بروز مي كند، اما سال ۱۹۱۵ استفاده شد. اين ماده گازي بي رنگ است كه در دماي ۲/۸ درجه سانتي گراد به جوش مي آيد، بنابراين بسيار فرار و ناماندگار است ، ولي چون غلظت بخار آن ۴/۳ برابر هوا است ، به مدت طولاني در گودال ها و ديگر مناطق پست زمين باقي خواهد ماند. غلظت زياد آن پس از چند ساعت سبب مرگ مي شود، اما در غلظتهاي كم سبب سرفه ، اختناق ، احساس تنگي قفسه سينه ، حالت تهوع و سردرد و غيره مي شود. (انواع اول و سوم اين سلاح يعني گازهاي سارين و خردل همان هايي هستند كه كمي از آنزيمي با نام NTE داشته باشند، نسبت به فسفرهاي آلي حساسترند. اين موشها كم تحرك تر هستند و شانس مردنشان نسبت به جانوراني كه مقدار اين آنزيم در بدنشان در حد طبيعي است ، ۲برابر بيشتر است ، پس وجود اين آنزيم در بدن موشها از اثر فسفرهاي آلي جلوگيري مي كند. به همين ترتيب ، انسانها نيز ژن اين آنزيم را دارند ، پس مي توان اميدوار بود كه از داورهايي كه سطح NTE را افزايش بدهند، براي مبارزه با اين مواد شيميايي استفاده كرد، البته اين داروها را بايد پيش از حمله گازهاي شيميايي به كار برد. به عبارت ديگر، «هيچ درماني براي ضايعات مواد شيميايي وجود ندارد، مگر پيشگيري از تماس انسان ها با اين مواد.» اما بايد پرسيد آينده اين سلاحها چيست و ماهيت سلاحهاي جديد چه خواهد بود؟ آيا ممكن است آينده اي رويايي در پيش رو داشته باشيم كه در آن كاربرد هرگونه سلاح شيميايي از نظر وجدان

۲) كفش محافظ شيميايي

۳) دستكش محافظ شيميايي

ج) پادزهرها: قرصهاي مخصوص محافظت در برابر عامل اعصاب (پريدوستيگماين), جعبه مخصوص الودگي زدايي از پوست(M258A1) و جعبه پادزهر گازهاي اعصاب از ديگر وسايل حفاظتي در برابر عوامل شيميايي مي باشند كه هر فردي كه در برابر اين گازها قرار ميگيرد بايد در اختيار داشته باشد.

دفاع غير نظامي: چنانچه وسايل ايمني ذكر شده فوق در دسترس شما قرار ندارد بايد از وسايلي استفاده كنيد كه خودتان انرا تهيه مي كنيد. وسايل مورد نياز:

۱) كيسه نايلوني ضخيم به اندازه حجم بدن

۲) كيسه نايلوني ضخيم و شفاف به اندازه حجم سر

چرمي و يا ريز بافت داريد مي توانيد از انها استفاده كنيد.در هنگام دوخت دقت كنيد كه حتي المقدور گاز شيميايي نتواند از ان عبور كند.

ب) كيسه نايلوني ضخيم و شفافي را كه به اندازه سر شماست روي سر خود قرار داده و دقيقا در مقابل دهان بيني يك يا دو سوراخ در ان ايجاد كنيد.( توجه شود اين كيسه بايد يك تكه بوده و نبايد دوخته شود و يا اينكه سوراخ ديگري داشته باشد)…………………