ماليات بر ارزش افزوده، روشها و آثار

به اعتقاد آدام اسميت نظريه پرداز مكتب كلاسيكها معقولترين انواع ماليات، ماليات بر ارزش افزوده مي باشد كه از بهره مالكان، سود و مزد فاش مي شود. و بدين ترتيب

داخلي كالاها و خدمات است. اين نوع ماليات، ماليات چند مرحله اي مي باشد كه در هر مرحله بر اساس ارزش افزوده ايجاد شده ميزان ماليات محاسبه و اخذ مي گردد.

روشهاي ماليات بر ارزش افزوده عبارتند از:

الف)روش تجمعي

ب)روش تفريقي

در روش تجمعي از حاصل جمع عوايد نهادهاي توليد يعني دستمزد، اجاره، سود بانكي، سود بنگاه و… محاسبه مي شود در حالي كه در روش تفريقي از رابطه زير محاسبه مي شود.

شيوه مستقيم كل ارزش افزوده در هر مرحله محاسبه و مبناي ماليات قرار مي گيرد و در روش غير مستقيم اجزاء توليد كننده ارزش افزوده مبنا قرار مي گيرد. كه به اين اساس چهار شيوه كلي اعمال ماليات بر ارزش افزوده وجود دارد

۱-روش تجمعي مستقيم. ۲-روش تجمعي غير مستقيم. ۳-روش تفريقي مستقيم

۴-روش تفريقي غير مستقيم.

در وضعيت موجود در ايران نظام مالياتي بصورت اعم و ماليانهاي غير مستقيم به صورت اخص ا

خلاصه عبارتند از عدالت مالياتي، رفع نارسائيها در سازمان مالياتي، تشويق صادرات، تشويق سرمايه گذاري و ايجاد تعادل بخشي در توليد ناخالص داخلي.

قدر مسلم روش ماليات بر ارزش افزوده با توجه به جديد بودن و گسترده بودن پايه‌هاي مالياتي نياز به برنامه ريزي داشته و مي بايستي از طريق آموزش كاركنان، بهره گيري از سيستم كامپيوتري و يكپارچه نمودن اطلاعات مالياتي، طبقه بندي فعاليتهاي اقتصادي و اطلاع رساني از پيش شرطهاي موفقيت ماليات بر ارزش افزوده در كشور

ديدگاه هاي مختلف در زمينه اقتصاد و سياست بين الملل

مطالعات مختلفي كه در خصوص اقتصاد و سياست بين المللي انجام گرفته است را مي توان در سه شاخه طبقه بندي نمود

الف)ديدگاه ليبراليسم

ليبرالها اعتقاد دارند كه دخالت دولت در امور اقتصادي بايستي محدود شود دخالت دولت در مواردي تجويز مي شود كه در بخش خصوصي بدليل عدم انتفاع از سرمايه گذاري و توليد خودداري مي نمايد مانند برخي كالاهاي عمومي كه جنبه رفاهي و دفاعي دارند و با برنامه ريزي و سياستهاي خود از تمركز ناعادلانه قدرت در بازار جلوگيري مي نمايد.

ديدگاه ماركسيسم

ماركس اعتقاد داشت كه اقتصاد بازار آزاد باعث افزايش سرمايه سرمايه داران و فقر طبقه كارگر مي شده ماركسيسم بر سه فرض استوار مي باشد.

۱-از ديدگاه كاركسيسم دو طبقه تعيين كننده در اقتصاد سياسي وجود دارد كه عبارتند از سرمايه داراي و صاحبان ابزار توليد و كارگران.

۲ماركسيستها اعتقاد دارند كه همچنانكه در ديدگاه ليبراليسم افراد جهت حداكثر نمودن سود خود تلاش مي نمايند ماركسيستها نيز عقيده دارند كه هر طبقه براي حداكثر كردن رفاه اقتصاد

ماركسيستها متذكر مي شوند كه همچنانكه در داخل يك كشور سرمايه داران با استثمار طبقه كارگر حاصل دسترنج كارگران را به يغما مي برند در سطح بين المللي سرمايه داران سلطه گر با اهرمهايي نظير شركتهاي چند مليتي كه در اختيار دارند كشورهاي پيرامون را مورد استثمار قرار مي دهند.

…………………..