فایلیا | دانلود فایل | دانلود تحقیق و مقاله

تناسب بين حق و تکليف

وقتي درباره نظام حق و نظام تکليف بحث مي‏شود، مراد از حق، حق واجب است؛ يعني هر انساني حقوقي دارد که عقل و شرع او را براي پيگيري و استيفاي آن‏ها محق مي‏دانند؛ به گونه‏اي که اگر «من عليه الحق» کوتاهي کند، امکان اقامه دعوي براي شخص بوده و مي‏تواند با استفاده از مجاري قانوني، حق خود را بستاند. در برابر اين

اين مطلب، در قرآن کريم، به عنوان يک اصل کلي، بارها تکرار شده است و درباره زنان، گوياترين آيات، آيه کريمه ذيل است:

ولهن مثل الّذي عليهن بالمعروف[۱] بقره، آيه ۲۲۸(البته بعضي از علما اين آيه را ناظر به تساوي در حقوق و مزاياي انساني بين زن و مرد مي‏دانند. «المرأْ و کرامتها في القرآن» از آيت الله معرفت.)

آداب‏ و… در هر شرايطي مي‏توانند خود را با آن‏ها هماهنگ سازند و برنامه‏اي بهتر و جامع‏تر از آن نخواهند يافت که همان نيازها را اين گونه پاسخ دهد و استعدادها را به بار بنشاند.[۲] البته امروز بسياري از عرف‏ها تحت تأثير خواسته‏هاي غيرانساني قدرت‏هاي بزرگ و به کمک نظام ‏هاي رسانه‏اي پيش رفته ساخته مي‏شوند و يا جهت عوض ميکنند. بنابر اين، ما عرف را مقيد به قيد اصيل کرده‏ايم تا شامل عادات و برنامه‏هايي شود که در يک سير طبيعي به وجود مي‏آيند و در گذر زمان، تغييراتي را مي‏پذيرند.

از سوي ديگر، تکاليفي که بر عهده زن است، در وهله نخست، تکاليفي هستند که به عنوان يک انسان، بر عهده او است؛ يعني تکاليفي که در آن‏ها بين او و مرد تفاوتي نيست، مجموعه وظايفي که در برابر خدا، خود، مردم و طبيعت پيرامون خويش دارد.

‹‹ فلا جناح عليکم فيما فعلن في انفسهن بالمعروف››[۳] بقره، آيه ۲۳۴

در آن محدوده‏اي که به زنان اختصاص دارد و مي‏توانند عمل کنند، باکي برشما نيست. و به بيان ديگر، از آن بخش از وجودشان که در اختيار خود آنان است، مي‏توانند استفاده کنند و به امور و اشتغالات ديگر بپردازند. وجود حقوق باعث مي‏شود که هر انساني از حيات انسان ديگر سهمي داشته باشد. حقوق، انسان‏ها را به بنابر اين، زنان مي‏توانند براي خود شغل اختيار کنند، مشروط به آن که خروج از منزل، انتخاب نوع شغل، زمان اشتغال و… بر اساس معروف باشد.با توجه به اين اصل قرآني، قوانيني مانند مواد قانوني ۱۱۱۴(درباره سکني) ۱۱۱۷(درباره جواز منع همسر از حرفه ياشغلي که منافي مصالح خانوادگي يا حيثيات خود يا زن باشد) ۱۰۰۵ و ۱۰۰۶(درباره اقامتگاه زن و فرزندان) و مواد مربوط به تابعيت توجيه

باشند و حقوق فردي آنان در حقوق جديد پدري و مادري و اين حقوق نيز در حقوق فرزندان ضرب گردند.

آن چه حيات اجتماعي را از حيات فردي جدا مي‏سازد، همين است که در حيات اجتماعي، تمنيات فردي، در کنار بلنداي اهداف اجتماعي و زيبايي‏هاي حيات جمعي، حقير جلوه نمايند و گاهي در آن‏ها ذوب گردند و نتيجه اين گونه اعمال، با جلوه‏هايي نظير ايثار و گذشت، در حساب فردي شخص پس‏انداز شود؛ يعني رشد فردي هرکس، منوط به ب

بهترين آموزشگاه و مقدس ترين و پاک‏ترين مکان براي توليد نسل است، نسلي که بايد بداند متعلق به چه کساني است و در کجا و از کدام ريشه جوانه زده است و کدام نام را بايد جاودانه سازد. در اين صورت، ما تلاش نخواهيم کرد که به هر قيمتي مسأله ارضاي جنسي را از توليدمثل جدا کنيم.و ديگر عدم دست رسي زنان به امکانات سقط جنين را تبعيض و ظلمي در حق آنان به حساب نمي‏آوريم.

تفاوت حکمت و علت

علت همواره با حکم است، گرچه براي ما معلوم نباشد؛ ولي حکمت‏ها در بيش تر موارد، با احکام حاضرند، اما از توجيه همه موارد اجراي حکم، عاجزند. بنابر آن چه گذشت، اساساً نبايد متوقع بود که عقل ما بتواند همه احکام فقه را توجيه کند و به گونه‏اي فراگير بتواند پاسخ گوي همه شبهات راجع به احکام باشد و اين امر طبعاً در فقه زنان نيز مطرح است.در اين زمينه، پيروي از مکتب اهل بيت بسيار مفيد …………………………..