فيزيولوژي گياهي علم مطالعه اعمال گياه و بخش هاي مختلف آن است. دامنه اين علم بسيار وسيع است. برخي از مطالعات در زمينه فرآيندهايي است كه در سلول رخ ميدهد مثل فتوسنتز و تنفس. جنبه ديگر فيزيولوژي گياهي مربوط به طرز كار بافت ها و اندامهاي گياهي مي باشد. بعضاً عكس العمل گياه به محيط پيرامون نيز جزو مباحث فيزيولوژي

مباحثي از فيزيولوژي گياهي

۱ – جذب و دفع و انتقال آب

گياه از زمانيكه به صورت دانه در داخل خاك قرار مي گيرد تا رشد رويشي و در تمام مدت زندگي خود موادي را از محيط جذب و مواد را نيز با استفاده از تركيبات اخذ شده از محيط، مي سازد و در تمام اين مراحل به شدت تحت تأثير محيط پيرامون خود قرار مي گيرد. عوامل محيطي نيز در كليه پديده هاي حياتي گياه مؤثر بوده و ضمناً بر مورفولوژي و آناتومي آن نيز تأثير مي گذارند.

۳ -صورت بخشي از مولكولهاي آلي (مثل منيزيوم در كلروفيل) در سلولهاي گياهي يافت مي شوند. از ميان همه تركيباتي سازنده سلولهاي گياهي، آب از موادي است كه به مقدار بسيار زياد جذب گياه شده و يا در طول روز در جريان عمل تعرق مقدار قابل توجهي از آن تلف مي شود. از دست دادن آب گياهان در جريان عمل تعرق انجام مي

بعلاوه مقداري بخار آب از محل عدسك ساقه گياهان چوبي در اتمسفر منتشر مي شود. كه اين پديده تعرق عدسكي خوانده مي شود.

بخش مهمي از آب از طريق روزنه هاي هوايي در طول روز به صورت بخار از سطح اندام هاي هوايي بويژه برگها تبخير مي شود كه آن را تعرق روزنه اي گويند. شكاف هاي روزنه اي معمولاً حدود ۱ % از تمام سطح برگ را تشكيل ميدهند. اين شكاف ها با فضاهاي بين سلولي سلولهاي كلرانشيم برگ در ارتباطند. فضاهاي بين سلولي حدود ۴۰ درصد حجم برگ را تشكيل ميدهند. با وجوداينكه شكاف هاي روزنه اي درصد كوچكي از سطح برگ را تشكيل ميدهند، ولي به علت ارتباطي كه با فضاهاي بين سلولي دارند، نقش مهمي در عمل تعرق گياه دارند. اين سلولها با تغييرات تورژسانسي كه در آنها پبدا مي شود، موجب باز و بسته شدن شكاف ها مي شود و به اين ترتيب اين پديده اهميت آب در گياه

آب يك ماده حياتي است و به عنوان ماده اوليه در پديده فتوسنتز به مصرف مي رسد. آب به عنوان محيطي براي انجام واكنشهاي شيميايي در گياه مطرح بوده و نيز به عنوان يك حلال عمل مي كند. مواد محلول از طريق آب از

ها معمولاً به اندازه ۲ تا ۳ سلول از انتهاي پر آب رگبرگها فاصله دارند. به اين ترتيب در جريان تعرق، آب از رگبرگها به سلولهاي پارانشيم برگ و از آنجا به فضاي بين سلولي منتشر مي شود و از طريق روزنه به فضاي پيراموني آزاد ميشود.

مقدار آبي كه گياه در جريان تعرق از دست ميدهد، بسيار قابل توجه است. حدود ۹۸ % آب جذب شده در جريان عمل تعرق از دست ميرود. پس گياه لازم است تا بطور دائم آب مورد نياز خود را از محيط پيرامون تأمين نمايد.

۳  جذب آب

جذب آب در گياهان توسط تارهاي كشنده ريشه ها صورت مي گيرد. تارهاي كشنده سطح جذب ريشه را تا ۱۰ برابر افزايش ميدهند.ريشه بطور قابل توجه در خاك گسترش داشته و نياز گياه به آب و املاح را برآورده مي سازد. علاوه بر اين گياهان براي دريافت مؤتر آب در شرايط ويژه، سازگاري هاي خاصي را از خود نشان ميدهد. بطور مثال ريشه گياهان در نواحي خشك، ريشه ها ممكن است به شدت سطحي و گسترده شده و يا در لايه هاي مختلف و عميق خاك نفوذ كنند تا

(بدون در نظر گرفتن شرايط خاك و سيستم ريشه اي)

۱ – نيروي كشش يا مكش برگ

بدنبال عمل تعرق، يك نوع فشار منفي در آوندها بوجود مي آيد. به عبارت ديگر نيروي مكش در برگها ايجاد مي شود. گياه در اثر اين نيرو قادر است حتي در صورت فقدان ريشه ها آب مورد نين قسمتهاي هوايي، ‌انتقي در مقابل جريان آب ايجاد مي شود (نيروي چسبندگي)، غلبه مي كند.

۲ – نيروي اسمزي تارهاي كشنده ريشه

پرتراكم (غليظ) با پديده اسمز جريان مي يابند. وقتدر نتيجه فشاري در داخل آن ايجاد مي شود كه اصطلاحاً فشار ته آنرا فشار غشايي مي خوانند. وقتي اين دو فشار با هم برابر شوند، اصطلاحاً گوييم

………………………………….