فایلیا | دانلود فایل | دانلود تحقیق و مقاله

مسأله انسان، مسألة بي نهايت مهمي است. تمدن امروز مبناي مذهب خود را بر اومانيسم «گذاشته»، يعني «اصالت انسان» و انسان پرستي. قضيه اينست كه مذاهب گذشته و اديان، شخصيت انسان را خرد كرده و انسان را وادار مي كردند تا قرباني خدايان بشود. انسان را وادار مي كردند كه اراده اش را در برابر اردة خدا عاجز شمارد. او را وادار مي كردند تا با نيايش و دعا و التماس از خدا چيزي طلب نمايد. بهمين جهت اومانيسم، مذهبي است كه از رنسانس به بعد، در برابر مذاهب خدائي، مذاهبي

و مذاهب قبل از اسلام كه دنباله اش اسلام است، مثل مذهب موسي و عيسي و ابراهيم، مطالبي مي گويم.

خلقت انسان در اسلام و يا كتب ابراهيم، كه اسلام مكمل آن نهضت است، چگونه توجيه شده است و آنرا چگونه شناخته است؟ آيا مي شود مقام انسان را از كيفيت خلقت انسان در قرآن، سخنان خداوند، و يا سخنان پيغمبر اسلام در اين باره دريافت؟ به ميزان عمقي كه داريم، به ميزان ذوق و زاوية ديدي كه داريم، از سخنان حافظ مطالب جديد بيرون مي آوريم و استنباط مي كنيم. اما تاريخ بيهقي اينطور نيست، گلستان سعدي به همچنين. وقتي گلستان را مي خوانيم، معانيش برايمان كاملاً روشن است، از لحاظ لفظي لذت مي بريم ولي از لحاظ معنوي بسياري از اين معاني منسوخ شده، چون روشن است كه چه مي گويد و آنچه مي گويد باطل است. اما سخن حافظ چند پهلو و رمزي است، هر رمزي را يكي از ما، بسته به ذوق و تيپ فكري خودش، با معني خاصي تطبيق مي دهد و يك حرف تازه و ديد تازه از آن استخراج مي نمايد. از اين جهت ا

به خونريزي و جنايت و فساد و گناه مشغول بوده اند و بعد فرشتگان به ياد خدا مي‌آوردند كه اگر باز دو مرتبه انسان نوي بسازد و باز مرحلة تازه اي براي انسان در روي زمين قائل شود، باز اين انسان به خونريزي و به گناه خواهد پرداخت.)

و خداوند مي گويد من چيزي را مي دانم كه شما نمي دانيد. و بعد خدا براي خلقت انسان دست به كار مي شود. از اينجا سمبلها شروع مي شود و ببينيد در زير اين سمبلها چه نكات انسان شناسي نهفته است. خدا از روي زمين، از روي خاك پست يك موجود «دوآليست»، يك موجود ثنويست، بر خلاف همة موجودات ديگر كه يك بعدي هستند، يك بعدش ميل به لجن و پستي دارد، سرشت و خميره اش تمايل به رسوب شدن و ماندن و توقف كردن دارد. همچنانكه رودخانه طغيان مي كند و حركت دارد و آنچه كه باقي مي ماند، يعني گل رسوبي، طغيان ندارد، حركت و موج ندارد و ته نشين شده و توقف مي نمايد، سرشت انسان نيز ميل به ته نشيني و راحت طلبي دارد. و از طرفي بعد ديگرش يعني روح خداوند (به تعبير قرآن)، ميل به تعالي دارد،

بزيانش منتهي شد و چون داراي تشخيص وتميز بود نتيجه سوء عملش بر خودش معلوم شد (…بدت لهماسوآتهما…)لذا به شدت پشيمان گرديدآدم وزنش از ظلمي كه بر خود كرده بودند به پروردگار روي آوردند و طلب عفو ورحمت از پيشگاه وي نمودند :

اعراف ۲۳-۲۷

قالا ربنا ظلمنا انفسنا وان لم تغفرلنا و ترحمنا لنكونن من الخاسرين .

يا بني آدم لا يفتننكم الشيطان  كما اخرج ابويكم من الجنه ينزع عنهما لباسهما ليريهما سو آتهما انه يريكم هووقبيله من حيث لاترونهم انا جعلنا الشياطين اولياء للذين لا يومنون .

طه ۱۲۰-۱۲۱

فوسوس اليه الشيطان قال يا آدم هل ادلك علي شجره الخلد ملك لايبلي .

معرفت مقدمه اي براي آزمون وتربيت بشر و آن هم مقدمه اي براي بهره گيري از رحمت خداوند است .

اهتمام خداوند به خلقت حضرت آدم

«قال يا ابليس ما منعك ان تسجد لما خلقت بيدي استكبرت امكنت من العالين .

جهت اينكه در آيه ي شريفه خلقت بشر را به دست خود نسبت داده و فرمود: چه چيزي مانع  سجود تو شد در برابر موجودي كه آن را با دست هاي خودم آفريدم ؟ آن است كه هر چيز…………………….