فایلیا | دانلود فایل | دانلود تحقیق و مقاله

فصل ۴: تفسير

ماده۱-۴

(قصد طرفين)

• قرارداد بايد مطابق قصد مشترك طرفين تفسير شود.
• اگر نتوان چنين قصدي را احراز كرد، قرارداد بايد بر طبق معنايي تفسير شود كه شخص متعارف از همان نوع طرفين، در اوضاع و احوالي مشابه، آن معنا را براي قرارداد در نظر مي گرفت.

ماده۲-۴

(تفسير اظهارات و رفتارهاي ديگر)

• اظهارات و ساير رفتارهاي يك طرف بايد بر طبق قصد آن طرف تفسير شود مشروط بر اينكه طرف ديگر از آن قصد آگاه بوده يا نمي توانسته است از آن ناآگاه بوده باشد.

اگر بند پيشين قابليت اعمال نداشته باشد، اظهارات و ساير رفتارهاي مزبور

ماده۵-۴

(اثر حقوقي دادن به تمامي شروط)

شروط قرارداد بايد به نحوي تفسير شوند كه مرجحا به تمامي شروط قرارداد اثر حقوقي داده شود، نه اينكه برخي از آنها فاقد اثر حقوقي شوند.

ماده۶-۴

(قاعده تقدم تفسير به زبان تنظيم كننده قرارداد)

اگر شروطي از قرارداد كه توسط يك طرف ارائه شده اند، واضح نباشند، هر تفسيري عليه آن طرف مرجح خواهد بود.

ماده۷-۴

(ناهماهنگيهاي زباني(

هنگامي كه متن قرارداد به دو يا چند گونه زباني تهيه شده كه همه از اعتبار واحد برخوردارند، در صورت بروز ناهماهنگي در بين اين گونه ها، تفسير بر اساس متني مرجح خواهد بود كه قرارداد از ابتدا به آن گونه زباني تهيه شده است.

ماده۸-۴

(فراهم آوردن يك شرط مسكوت مانده)

در صورتي كه طرفين يك قرارداد روي شرطي كه براي تعيين حقوق و تكليفشان مهم است توافق نكرده اند، شرطي كه متناسب با آن اوضاع و احوال………………..