فایلیا | دانلود فایل | دانلود تحقیق و مقاله

مجموعه ضوابط راجع به انعقاد قراردادهاي انتقال فن‌شناسي

(تكنولوژي)

***************

مقدمه

فن شناسي (تكنولوژي) مجموعه مهارتهاي ذهني و يدي است كه در فرهنگ فني به مجموعه اطلاعات و مهارتهاي با حق مالكيت و يا بدون آن (اطلاعات تخصصي) اطلاق ميگردد.

انتقال فن شنايسي دسترسي سريع به ابزار پيشرفت توليد و كنترل روي ابزار توليد و بالاخره كنترل توليد را ممكن ميسازد.از سوئي كنترل توليد بايستي نه تنها بعنوان هدف صنعتي شدن بلكه بعنوان هدفي براي توسعه تلقي گردد و در چارچوب برنامه ها و سياستهاي اقتصادي كشور مورد ارزيابي قرارگيرد. بنابراين در جهت تحقق اهداف برنامه هاي توسعه اقتصادي و در روند تكويني بومي شدن تكنولوژي براي بدست گرفتن كنترل توليد مراحل چهارگانه ورود،آموزش،جذب و آفرينش اجتناب ناپذير بوده و نحوه گذر از مراحل چهارگانه مزبور اساس قراردادهاي انتقال فن شناسي را تشكيل ميدهد.

قراردادهاي انتقال فن شناسي ، معمولاً بصورت مركب و به بيش از يك شكل از اشكال انتقال فن شناسي معطوف هستند. از اين رو در مجموعه حاضر سعي شده است تا ويژگي هاي هر يك از اشكال انتقال فن شناسي ، ضمن اينكه بطور جداگانه و در پيوستها توضيح داده شده،در هر باب و مورد بحسب موضوع بيان گردد و امكان استفاده از مجموعه مقررات را ميسر نمايد.

مجموعه حاضر در سه بخش تنظيم شده است :

بخش اول : اين بخش به «تعاريف» اختصاص يافته و هدف اصلي از تهيه آن آشنا نمودن عاقدين قرارداد به اشكال مختلف انتقال فن شناسي و خصوصيات هر يك ميباشد ، ضمن اينكه جزئيات مربوط به هر يك از اشكال انتقال فن شناسي در پيوستهاي مربوطه ضميمه مجموعه ميباشد.

بخش دوم :«اصول و ضوابط لازم الاجرا»شامل مسائلي است كه در قراردادهاي انتقال فن شناسي تحت هرنام يا عنوان بايستي از آن تبعيت شود بعبارت ديگر قرارداد انتقال فن شناسي بدون هر يك از عناوين و محتواي مطالب اين بخش،قرارداد كاملي نخواهد بود. لازم است عاقدين قرارداد با توجه كامل به مفاد اين بخش و استفاده از برخي از ضوابط مندرج در بخش سوم (بويژه آموزش نيروي انساني-كنترل مرغوبيت و نوآوري و…)بحسب نوع قرارداد و اهميت آن نسبت به تنظيم و تكميل قرارداد اقدام نمايند.

 بخش سوم : بخش «ضوابط عمومي» مكمل اصول و ضوابط لازم الاجرا است كه بحسب نوع قرارداد و اهميت هر يك از اجزاء آن قابل استفاده در هر شكل قراردادي ميباشد. بعنوان مثال حقوق مالكيت صنعتي در برخي قراردادهاي صرفاً خدماتي خارج از موضوع بوده و لزومي به پرداختن به آن در قرارداد نيست و يا بالعكس؛و همچنين رازداري و نوآوري خاص قراردادهاي انتقال فن شناسي و اخذ تعهداتي از واگذارنده اجتناب ناپذير و الزام آور است،لكن چگونگي امر آموزش و كنترل مرغوبيت بحسب نوع قرارداد بايستي با توجه به محتواي اين دو عنوان در«ضوابط عمومي»تعيين و جايگزين گردد.

بخش سوم

ظوابط عمومي

*********

۱- قلمرو جغرافيايي قرارداد

قلمرو جغرافيايي قراردادهاي انتقال فن شناسي قلمرو جمهوري اسلامي ايران است. توسعه قلمرو جغرافيايي قراردادهاي انتقال فن شناسي به خارج از قلمرو جمهوري اسلامي ايران در هر قرارداد معين قابل مذاكره خواهد بود توصيه مي شود در صورت توسعه قلمرو قرارداد و صدور اقلام به خارج از كشور، واگذارنده تعهد كند به درخواست گيرنده، خدمات پس از فروش در آن كشورها را به عهده گيرد.

۲- توليد

الف- واگذارنده هيچ نوع محدوديتي از نظر ميزان و ظرفيت توليد، نوع و تنوع توليد براي گيرنده نمي تواند بوجود آورد.

ب- واگذارنده نمي تواند هيچ محدوديتي از نظر مخاطب مكان خاص براي تحقق موضوع قرارداد در قلمرو مورد نظر بوجود آورد.

بديهي است محلي كه براي تحقق موضوع قرارداد در نظر گرفته مي شود بايد بر اساس گزارش مطالعات مقدماتي(طرح توجيهي اقتصادي- فني) هر پروژه انتخاب شود و شرايط لازم براي ايجاد آن پروژه خاص را داشته باشد.

۳- تامين مواد، ماشين آلات، قطعات و غيره

الف- واگذارنده موظف است كليه مشخصات فني و استانداردهاي مربوط به مواد اوليه، مواد و قطعات نيمه ساخته، مواد كمكي، ماشين آلات و قطعات، قالبها و … همراه با مشخصات منابع توليد و تهيه آنها را در اختيار گيرنده قرار دهد.

ب- گيرنده مختار است كليه مواد اوليه، مواد و قطعات نيمه ساخته، مواد كمكي، ماشين آلات، قطعات، قالبها و … لازم براي تحقق بخشيدن به موضوع قرارداد كه مشخصات آنها از طرف واگذارنده در اختيار گذارده خواهد شد را از منابع دلخواه منطبق با مشخصات تامين نمايد و به منظور جلوگيري از لوث شدن مسئوليتهاي واگذارنده هماهنگيهاي لازم بين قراردادهاي خريد و قرارداد دانش فني به عمل آيد.

ج- هر گاه منابع فروش مواد اوليه، مواد و قطعات نيمه ساخته، مواد كمكي، ماشين آلات و قطعات، قالبها و … منحصرا در كنترل واگذارنده يا شركتهاي وابسته و تابعه آن باشد در اينصورت:

• واگذارنده موظف است اقلام انحصاري مورد نياز را به تقاضاي گيرنده در اختيار وي قراردهد.
• قيمت اقلام انحصاري فوق الذكر مشخص و براي مدت معيني ثابت بماند. درصد افزايش بعدي قيمتها و روش محاسبه پس از انقضاي مدت مذكور بر اساس ضوابط از پيش تعيين شده در قرارداد خواهد بود.
• در قرارداد اقلام انحصاري مورد نياز به تفكيك ذكر شده و فروش آنها در عداد تعهدات واگذارنده مي باشد.

تبصره- از آنجا كه بهاي فن شناسي(حق الامتياز) مي تواند روي اقلام انحصاري نيز پرداخت شود، لذا گيرنده بايد توجه نمايد كه از بابت بهاي فن شناسي پرداخت مضاعفي صورت نپذيرد.