فایلیا | دانلود فایل | دانلود تحقیق و مقاله

جامعه مسلمانان پس از پيامبر:

مسلمين بعد از رحلت رسول الله صلي الله عليه با بحران بزرگي مواجه گشتند، بحراني كه راه گريزي از آن وجود نداشت و بايد روزي با آن روبرو مي شدند، زيرا ((شيوه و سنت الهي نسبت به امتهاي گذشته نيز چنين بوده و سنت الهي تغيير ناپذير است)) (احزاب:۶۲ )

يگانه راه حل اين مشكل و چيره گشتن بر اين بحران بزرگ كه امت اسلامي با آن دست به گريبان بود، جز انتخاب خليفه و جانشيني كه داراي ويژگيهايي باشد كه به توفيق خدا بتواند دين را از تحريف و دستبرد، و امت اسلامي را از انحراف باز دارد؛ چيز ديگري نبود. حضرت علي  مي فرمايد: (( در حكم خداوند

يقول لصاحبه لا تحزن ان الله معنا)) (توبه: ۴۰)؛ هنگامي كه كفار او ( پيامبر رضي الله عنه را از مكه اخراج كردند. در حالي كه او يك نفر بود از دو نفري كه در غار بودند. آنگاه كه به رفيقش (ابوبكر) گفت: ((غم مخور، همانا خدا با ماست)). همانا اين فضيلت و منقبت ويژه ي شخص ابوبكر است و كسي با او شريك نيست.

۲- استواري و پايداري و توان تحمل شدايد و قدرت روحي سيدنا ابوبكر رضي الله عنه در نخستين مصيبت و تراژدي بزرگ، يعني وفات پيامبر رضي الله عنه كه مسلمين با آن مواجه شدند متجلي گشت، خبر وفات رسول اكرم كه براي اهل مدينه دور از انتظار بود؛ همانند صاعقه اي فرود آمد و آنان را بهت زده كرد تا جايي كه بعضي نخست آن را باور نكردند حتي حضرت

ابن ابي الحديد قول قاضي القضاه عبدالجبار را در دفاع از حضرت عثمان رضي الله عنه نقل كرده كه مي گويد: نمي توان ادعا كرد كه زماني كه حضرت عثمان رضي الله عنه اين افراد را به عنوان استاندار و والي انتخاب كرده، همه چيز را در مورد آنها مي دانسته است، بلكه آنچه امكان دارد اين است كه ايشان در آن زمان به شاخصهايي كه دال بر صلاحيت اين افراد در انجام مسئوليتهاي محوله بوده آگاه بوده است، و به اينكه از آنان جرم آشكاري سر زده باشد آگاه نبوده است.^{(۶ )}

استاد كرد علي مي گويد: آيا حكمت سياسي مقتضي نبود كه عثمان رضي الله عنه به قوم و خويشان خود كه مورد اطمينان او بودند، اعتمادكند،^{( ۷ )} در صورتي كه طبيعتاً آنان از ديگر افراد براي او دلسوز تر و براي موفقيت دولت او فداكارتر و خيرخواه تر بودند؟

گرچه در مورد حق به جانب بودن حضرت عثمان در قضيه انتخاب امرا و واليان مي توان توجيهات بسياري را ذكر كرد، اما ما با اين وجود او را معصوم و مبرا از خطا نمي دانيم، بلكه او را مجتهدي مي دانيم كه راه صواب را مي پيمايد و ممكن است گاهي از او خطايي سرزند. ما مروان بن حكم، وليد بن عقبه، عبدالله بن سعد بن ابي سرح را در رفتار و سلوك و طرفداري از خويشان، بري نمي دانيم و از سوي ديگر كفايت و قدرت آنان بر اداره امور را ناديده نمي گيريم، با اين وجود معتقديم كه اغلب معترضين و منتقدين كساني بودند كه در كار خود مخلص نبوده و از اغراض شخصي و انگيزه هاي سياسي پاك نبودند.

استاد عباس محمود عقاد، در تحليل اين نارضايتي بسيار بجا نوشته اند:

در مورد محاسب

از اولاد او علما, مربيان و مصلحان بزرگي پرورش يافت كه كتب طبقات و زندگينامه ها, شرح حال آنها را ذكر كرده اند. اين ………………..